داوران در دسته بندیهای ذیل قرار دارند:
۱-داوران بی بصیرت
او خودش را مانند یک دوست میداند که در بازی است و طوری ظاهر می شود انگار که سوتش گم شده و اجازه می دهد تا هر اتفاقی در بازی رخ دهد.
این شخص همه را مردان نیرومند و با عطوفت میپندارد.
۲-داوران پر سوت
این داوران یک سوت Acme را چنان لای دندانهای خود قرار میدهند که گویی جزیی از قیافه آنان است و برای هر خطای کوچک سوت می زنند و هزاران بار بازی را متوقف میکنندکه باعث آزار و اذیت و تحریک می شود.
او همه چیز را لطیف می بیند.
۳-قضاوت هومری
او عقیده دارد هر نوع خطا از طرف بازیکنان میزبان جایز است ولی خطاهای بازیکنان مهمان را ددمنشانه میداند.
۴- قضاوت مدیر مدرسه ای
رفتارش با بازیکنان مثل رفتار با بچه های شیطان مدرسه است و در هر فرصتی آنان را مورد شماتت و طعنه های پدری قرار می دهد.
در اخطار داد نها از بازیکنان می خواهد به نزدش آیند و با تکان دادن انگشت خود و استفاده از کلمات خشن باعث استهزا آنان می شود.
این داوران مورد تنفر بازیکنان هستند.
۵- داوران زرق و برقی
لباس این داوران زرق و برق دار و بدون کوچکترین عیب است.
این داوران می دانند که دوربین های تلویزیون در کجا نصب است و ژستهای کاملأ نمایشی دارند و اغلب خطا ها را با دست و پا نمایش میدهند در واقع این داوران رقص ورزشی می کنند.
۶-داوران متبسم
این داوران بر این اعتقادند که راضی نگهداشتن بازیکنان بهتر از تحریک کردن آنها است و سعی دارند کدخدامنشانه بازی را قضاوت کنند،همیشه خنده بر لب دارند و اینکار در اخطار دادنها و تذکر شدید نیز مراعات می شود حتی اگر بازیکن پرخاشگری که فحاشی کرده است.
این داوران مورد توجه بازیکنان هستند.
۷- داوران خوب و عالی
داوران قاطع، با اراده، با انصاف و متواضع
ملایم، خویشتن دار اما مصمم
این داوران بر احساسات خود غالب هستند و کاملأ عقلانی رفتار می کنند و تحت تاثیر جو و جوسازیها قرار نمی گیرند.
این داوران آنقدر قدرت دارند که از فاصله ای نسبتأ دور بگویند بازیکن پشت پا خورده یا دایو کرده است.
او یک انسان کمیاب و لطیف است ولی نایاب نیست.
*نویسنده: جعفر سعادتی خوش رو