بررسی تأثیر تماشاگران تیم میزبان روی داوران

وقتی 40هزارنفر تماشاگر، با هر تصمیمی که داور می‌گیرد، فریادشان به آسمان می‌رود، داور باید اراده‌ای آهنین و شخصیت استواری داشته باشد که تحت تأثیر قرار نگیرد.
در مسابقات هیجان‌انگیز فوتبال این سؤال همیشه مطرح بوده است که: «آیا داوران، ناآگاهانه تحت‌تأثیر تماشاگران قرار می‌گیرند؟»ممکن است بعضیها بگویند: «بازی بازی است.» اما وقتی 40هزارنفر دارند بابت هر تصمیم داور فریاد می‌کشند، او باید اراده‌ای آهنین و شخصیت خاصی داشته باشد که تحت‌تأثیر قرار نگیرد. اما به نظر می‌رسد که حتی داوران، با آنکه به بی‌طرفی و خویشتنداری شهره‌اند، باز تحت‌تأثیر جماعت حاضر در استادیوم قرار می‌گیرند. پژوهشگری در بریتانیا اثبات کرده است که وقتی جماعت تماشاچی طرفدار تیم میزبان هستند، داوران در گرفتن خطا و جریمه‌کردن بازیکنان آن تیم تأمل می‌کنند.بازی در زمین خودی امتیاز بسیار بزرگی برای تیم میزبان است. برای مثال، تعداد بٌردهای تیمهای فوتبال در لیگ مقدماتی انگلستان در زمین خودی، تقریباً دوبرابر بُردهای آنها در زمین حریف است.
اما این امتیاز از کجا ناشی می‌شود؟ برخی می‌گویند که سفر سبب می‌شود که اعصاب بازیکنان مهمان به هم بریزد؛ یا می‌گویند: بازیکنانی که در زمین خودی بازی می‌کنند، زمین را بهتر می‌شناسند و این آشنایی به نفعشان تمام می‌شود.«سندی ولفسن» روانشناس ورزشی از دانشگاه «نورتامبریا»، به این نتیجه رسیده است که در بدن بازیکنان، پیش از بازی در مسابقه‌ای که در زمین خودی برگزار میِ‌شود، «تستوسترون» (یکی از هورمونهای مردساز) بیشتری ترشح می‌شود، تا زمانی که در زمین حریف بازی می‌کنند. او می‌گوید: «اغلب نظریه‌پردازان گمان می‌کنند» که جمعیت تماشاگر به هر حال تأثیر مستقیم در بازیکنان دارند.»
حال «آلن نویل» از دانشگاه «وولورهمتن» شواهدی ارائه کرده است دال بر اینکه ممکن است عامل دیگری نیز در این میان دخیل باشد. نویل و گروهش نوارهای ویدئویی 47 «تکل» را که در یکی از مسابقات لیگ مقدماتی فوتبال رخ داده بود، برای گروهی از داوران مجرب نمایش دادند و از آنها خواستند قضاوت کنند که کدام خطاست و کدام نیست ــ این 40داور به دو گروه تقسیم شده بودند: یک گروه می‌توانست صدای واکنش تماشاگران در میدان را بشنود، و گروه دیگر فیلم را بی‌صدا تماشا می‌کرد. هیچ یک از دو گروه هم از تصمیم داور اصلی مسابقه باخبر نبود. نتیجه چه بود؟ معلوم شد داورانی که همراه با تماشای فیلم، صدای تماشاگران هم به گوش می‌رسید، در جریمه کردن تیم میزبان اکراه نشان می‌دادند. آنها 15درصد کمتر از گروه دیگر تکلهای بازیکنان تیم‌ میزبان را غیرقانونی تشخیص دادند. جالب اینکه تصمیمات داورانی که فیلم را همراه با صدای تماشاگران دیده بودند. با تصمیمات داور رسمی مسابقات مطابقت بیشتری داشت.نویل، که طرفدار سرسخت تیم آرسنال است، در آزمایشهای دیگری دریافت که حتی داوران باتجربه هم تحت‌تأثیر جمعیت حاضر در استادیوم قرار می‌گیرند. او می‌گوید: «همه‌شان همه به یک شکل اغوا می‌شوند.» او تردید ندارد که آنچه جانبداری داوران از یک تیم خوانده می‌شود، همان امتیازی است که بازی در زمین خودی دارد. در ورزشهای دیگری مثل گلف، بازیکنان، به هنگام مسابقه در زمین خودشان، از جنس امتیازی برخوردار نیستند.نویل، که نتایج پژوهشهای خود را به زودی منتشر خواهد کرد، معتقد است که مقامات رسمی حاضر در زمین براثر سروصدایی که طرفداران تیم‌میزبان به راه می‌اندازند، جرئت خود را از دست می‌دهند. او می‌گوید: «داوران برای آنکه تماشاگران دست از سرشان بردارند، خطای تیم میزبان را نادیده می‌گیرند و دستور ادامهبازی را می‌دهند.»ولفسن هم می‌گوید: «بعید است که داوران احساس تهدید کنند، اما به گمانم وقتی قصد دارند خطا اعلام کنند، تحت تأثیر جمعیت، دچار تردید می‌شوند. البته اکثریت داوران معمولاً شخصیت محکم و اعتماد به نفس زیادی دارند، اما وقتی 40هزارنفر فریاد می‌زنند: «هَند!»، ممکن است داوری که خودش هم پنجاه درصد به خطای هند اعتقاد دارد، تحت تأثیر جمعیت به اعلام قطعی خطای هند رأی دهد.»