باشگاه ذوب آهن اصفهان با صدرو بیانیه‌ای به قضاوت داوران نهمین دوره رقابتهای لیگ برتر اعتراض کرد.
در بخشی از این بیانیه آمده است:« باشگاه ذوب آهن اصفهان و به تبع آن تیم های تحت پوشش آن از جمله تیم فوتبال بزرگسالان ذوب آهن همیشه با شفافیت، دوری از حواشی مضر و خانمان برافکن، جدایی از لابی های نابخردانه پنهان پشت پرده و فاصله از پولهای کثیف در قالب رشوه و … سعی کرده است به اصل اصیل ورزش مشغول باشد و همانگونه که از سابقه باشگاه ذوب آهن مشخص است، از معدود باشگاهها و تیم هایی بوده ایم که در طول سالیان گذشته و حتی در فصل جاری فوتبال کشور کمترین اعتراض، جنجال رسانه ای و ایجاد هیاهو و هوچی گری را حتی در زمانهایی که حق راستین‌مان به راحتی پایمال مطامع دیگران شده است، مد نظر قرار داده ایم.
اکنون و پس از اتفاقات رخ نموده در هفته بیست و پنجم دوره نهم لیگ برتر و آنچه محمود رفیعی داور وسط دیدار ذوب آهن اصفهان با پاس همدان به عینه و برابر هزاران چشم و دوربین های متعدد تلویزیونی بر سر تیم فوتبال ذوب آهن آورد لب به سخن گشوده ایم که گویا این فوتبال سکوت، سعه صدر، حجب و حیا و دوری آگاهانه از حواشی سخیف حاکم بر فوتبال کشور را نمی طلبد و بایستی هر چه فریاد هست در گلو کنیم و به دنبال احقاق حق خود کفش آهنین به پای نماییم.
در هر حال داور دیدار ذوب آهن با پاس همدان به راحتی و با خونسردی کامل از گرفتن حداقل یک پنالتی صد در صد که اظهر من الشمس بود برای تیم فوتبال ذوب آهن چشم پوشی کرد و در ادامه با ۹ نفره کردن تیم فوتبال ذوب آهن عملا تیم را خلع سلاح نمود.
این در حالی است که با توجه به در کورس قهرمانی بودن دو تیم اصفهانی و فاصله نزدیک امتیازی این دو تیم در صدر جدول لیگ برتر، اتفاقاتی مشابه اما بالعکس در دیدار دو تیم صبای قم و فولاد مبارکه سپاهان رقم خورد که در این ارتباط همه علاقه مندان به مبحث فوق را به فیلم این مسابقه و مصاحبه رسول کربکندی سرمربی اصولگرا، ارزش مدار و اصفهانی تیم فوتبال صبای قم ارجاع می دهیم.
در هر حال خطاب ما به تمام کسانی است که هنوز و همچنان علاقه مند می باشند که ورزش زیبا و پرهیجان فوتبال از مسیر اعتدال و سلامت نهفته در ذات ورزش دور نشده و از فضای غیر قابل تحمل فعلی فاصله بگیرد. آیا با چنین مسائل رخ نموده چنین چیزی امکان پذیر است؟ آیا قرار است این گونه به سمت و سوی فوتبال پاک حرکت نماییم؟
آیا با چنین شرایطی می توان امیدی هر چند اندک، به آینده فوتبال این سرزمین به طور اخص و ورزش کشور به طور اعم داشت؟
آیا بایستی از جوانانمان انتظار داشته باشیم که الگوی مناسب و در خور شان سرزمین اسلامی – ایرانیمان را از این فوتبال و این ورزش استنباط نمایند؟ آیا می دانیم راهی که می رویم به کجا و به چه ختم خواهد شد؟
این سئوالات و صدها پرسش دیگر را که در ذهن جامعه راستین ورزش کشور و به ویژه علاقه مندان واقعی فوتبال وجود دارد، کدامین مرجع پاسخگوست؟
و همه این موارد و بسیاری از موارد ذکر نشده، در شرایطی است که به دربی حساس شهر اصفهان میان دو تیم فوتبال ذوب آهن و سپاهان در هفته بیست و هفتم نزدیک هستیم. به راستی چه کسی ضمانت می کند که فضای بی آلایش ورزش ذوب آهن، در آلودگی های موجود و لابی های پشت پرده دیگر تیم ها و دیگر باشگاهها غرق در تشنج نشود؟!
تبعات منفی چنین اتفاقاتی که کل ورزش و جامعه استان اصفهان را تحت الشعاع قرار خواهد داد چه کسی پاسخگو است؟ به هشدارهای این چنینی و اعلام خطر مستتر در این بیانیه توجه نمایید که شاید فردا دیگر دیر باشد.»
فهرست