غیاثی: طبق بخشنامه‌ فیفا رئیس کمیته داوران فدراسیون فوتبال باید تغییر کند

یک پاسخ

1. نوشته شده در تاریخ توسط فریبرزفرجود11 نظر کمیته داوران فوتبال وضرورت طرحی نو *ضمن عرض ادب به محضرداوران شایسته فوتبال کشور *

   نقدی که هم اکنون بنظرشماعزیزان میرسدپیش ازاین به نهادهای ذیربط ارسال گردیدکه متاسفانه به مذاق آقایان رسانه ای سازگارنبودوعیان نشد.

   برآن شدم تاعین دیدگاه راکه حاوی مشکلات وکاستی های حاضروالبته عمدتا بجای مانده ازمدیریتهای سابق فدراسیون فوتبال وکمیته داوران آن است،به افکارعمومی خصوصاداوران نیک اندیش واگذارم تاشاید

   سره ازناسره بازشناسیم.

   چندی است ازسوی کارشناسان داوری نقطه نظراتی بیان میگرددکه بعضاازموضع دلسوزی است وراهکارنیزبهمراه دارد. درهفته های اخیرآمارنظرات روبه فزونی گذاردکه هرازگاه واکنشهایی درپی داشت!بحث آقای غلامرضاسلیمانی درارتباط باکیفیت گردش کاردرکمیته داوران فدراسیون!مطلبی نیست که برجامعه داوری پوشیده باشد.روندحرکت کمیته داوران طی سالیان دراز،چیزی جزاین نبوده که هرمدیری،مدیریت برفضای داوری کشورراخاص خودبداندویک تنه به میدانداری بپردازد.یکجانبه نگری درتدریس دوره های یک وملی،چیدمان داوران براساس دیدگاه شخصی،تبیین رشدبلوغ داوران صرفابراساس کتاب قوانین ودرنتیجه بدآموزیهاوبدعت های ایجادشده درروندآموزش،رکودفاحشی رادراین مسیرحاکم نموده است.

   عدم استفاده ازنیروهای موجود،عدم اعتقادوآگاهی به علوم “فراقوانین”که بایدهمسوو بموازات “متون کتاب”انتقال یابدتابتوان به مدیریت دراجرای قوانین وقضاوت موفق رسید،فضای قضاوت فوتبال را هرروزتنگترازگذشته می نمایاند.

   مدیرانی برمسندکمیته داوران فدراسیون تکیه زدندکه براساس”بگوازشهرستان چه آوردی” چیدمان داوری راصورت میدادند.کسانی هم آمدندوصرفاعنوان ریاست رایدک میکشیدندوبجای آنهارییس همه فن حریف فدراسیون،بارامانت رابدوش میکشید!!

   قدیمی های ماخوب بیاددارندکه چگونه “فصیح”داوران کشور،بخاطرمقاومت دربرابرخواسته یکی ازروساکه “برد”تیمی خاص رامطالبه داشت ازصحنه قضاوت کناررفت وآب ازآب تکان نخورد!!

   ویاآن رییس محترم کمیته داوران که درسالهای ۷۹-۷۸ چندنسل پرتجربه داوران رافدای تعداداندکی داورنمودوعنوان “جوانگرایی” به آن نهاد.حتی ازارتقاء به درجه ملی این عزیزان جلوگیری کردتا گریان ونالان به حاشیه برگردند!

   خود رافریب ندهیم. آیابرای آسیایی بودن وجهانی شدن،نرم افزاری آن موجوداست؟شانه به شانه بهترینهای قاره کهن ساییدن،لازمه اش آیا همین است که داریم !؟

   آیااین تجربه تلخ “بزرگنمایی کاذب”رادررابطه بابازیکنان ملی خودنداشته ایم ؟؟ لقبهای “عنکبوت آسیا”، “بمب افکن “تیم ملی، “بازیکن دوموتوره”، “دیوارچین تیم ملی”و……!!! اکنون کجای ماجراییم؟؟

   واژه ی “شبیه سازی ” رااول بارچه کسی وارد “آموزش داوران ” کرد؟ این واژه درساختارهای آزمایشگاهی والکترونیکی قابل توجیه است وجنبه “رفتاری وانسانی”ندارد. عبارت” سیمولیشن ” مفاهیم چندگانه ی (تظاهر-صحنه سازی-وانمودکردن-ظاهرسازی-شبیه سازی)رادربرمیگیرد.ازاین بین،چهارمعنای اول،دررابطه بارفتارانسان وجانوران بکارمیرودو پنجمی که “شبیه سازی” است درخصوص (جایگزینی وتغییرساختار)انسان ویاحیوان درشرایط آزمایشگاهی وکارکردهای الکترونیکی،مصداق علمی پیدامی کندوقابلیت دفاع دارد.بنابراین،صحیحترین مفهوم واژه مزبور همان ” تظاهروصحنه سازی”است که جنبه “رفتاری”دارد…./.

   وامادررابطه با”ضعف روانی”داوران،که کارشناس عزیزجناب نصیرزاده بدان اشاره داشتند:

   لازم میبینم مجددابه بحث “علوم فراقوانین” برگردیم. تکیه ی صرف به متون کتاب،دلیل مبرهن وروشنی است تانظرآقای نصیرزاده مصداق بیابد. محیط قضاوت فوتبال،یک فضای انسانی است ودریک چنین فضایی، بهره وری ازعلوم پایه انسانی که متشکل ازعلم “رفتارشناسی”، “جامعه شناسی”ودرراس همه ” روانشناسی” است،نه تنها اجتناب ناپذیراست بلکه ” ضرورت ” داردودقیقاتفاوت مابین داوران نیزازهمین نکته ناشی میشود. باحفظ احترام به ساحت کلیه ی همکاران گرامی، آیامیتوان پنهان کردکه بسیاری ازمشکلات موجوددرقضاوتهای ما،ناشی از تفکرات وکارکردخود ما داوران است ؟؟

   آیامی پذیریم که بعضی ازداوران نسبت به بعضی دیگر،حتی درشرایط حادترنیزبامدیریت ناب تری قضاوت میکنند؟ چه دلیلی میتوان برای آن تراشید ؟

   آیاقبول میکنیم که بعضی ازماداوران،زودترازسایرعوامل،خسته وعصبانی شده وپرخاش راباپرخاشگری پاسخ میدهیم؟ و این گره را درهنگام قضاوت، کورتر میسازیم؟ ویابدلیل کمبودظرفیت روانی،قادر به تصمیم گیری مناسبی درزمان مقتضی نیستیم؟

   چرادربعضی ازداوران درعین آمادگی بدنی ودانش قوانین ازدقایق شصت وبعدازآن،اثری ازمدیریت وکاربردروانشناسی دیده نمیشود؟؟ علت چیست که در بوندسلیگای آلمان یا لالیگای اسپانیاویاسایربازیهای اروپایی،جوان بیست وچندساله به بهترین شکلی،به قضاوت ومدیریت بازی مشغول است؟! آیابرای آنهانیز سالی یکباروطی چندساعت ،کلاس برقرارمیکنندودرآن فقط به چند قانون کتاب که تکراری هم هستنداکتفا میشود؟

   شک نکنیدکه جامعه داوری ما افسرده بنظرمیرسدوبرای آن دلایل بسیاری متصوراست ازقبیل: امنیت،اقتصاد،سطح تحصیلات،کیفیت آموزش وارتقاء ،نحوه چیدمان داوران و….که دراین مقال نمی گنجد.آیا انتظاری بجاست که بایکروز درسال،ومرورمکررقوانین خشک وبیروح،بتوان” ابر داور”ساخت ؟!

   آقای عنایت نیزخودوارث “ماسبق”است ومتاسفانه بی میل به ادامه چنین طریقی هم نیست !! بهرحال طرحی نو ببایدریخت.برعهده ی کمیته داوران فدراسیون است که روش “باری به هرجهت” را براندازدوراه گریزی بیابد.

   روسای فدراسیون نیزبایدآگاهی واشراف بیشتری نسبت به زیرمجموعه خودداشته باشدتا تکرویهای مخرب ،بدعتی بر بدعتهای گذشته نیفزاید. ازاین مسیر غلط باید برگشت،گرچه مشکل است اما محال نیست. ان شاا… که بشود…!!

   با احترام خاک پای همه داوران : فریبرز فرجود