بیژن حیدری از قضاوت دربی می گوید

داور برجسته فوتبال ایران از تجربه قضاوت آخرین دربی پایتخت در سال 98 می گوید؛ او از اتفاقات جالبی بعد از این مسابقه پرده بر داشته است.

بیژن حیدری طی سال های گذشته یکی از داوران مطرح فوتبال ایران بوده که بازی های مهمی را نیز قضاوت کرده است. این داور 39 ساله که حرفه اصلی اش پزشکی است و یکی از جراحان ارتوپد فوق العاده در استان همدان محسوب می شود، به خاطر عشق به داوری در این عرصه فعالیت می کند.

حیدری که آخرین دربی برگزار شده تهران را نیز سوت زد و به گواه کارشناسان عملکرد خوبی داشت حالا در تعطیلات نوروز از تجربه حضور در این بازی و حواشی آن می گوید. اینکه بعد از قضاوت بازی در مطب خودش بارها مورد انتقاد از هواداران فوتبال که بیمارانش هستند قرار گرفته و البته که با آرامش درباره شان توضیح داده است. حتی انتقادهایی که کارمندان بیمارستان در اتاق عمل از او انجام داده اند!

گفت و گوی خبرنگار “ورزش سه” با بیژن حیدری را در ادامه می خوانید:

امیدوارم کرونا سایه اش را از کشورم بردارد، سال نو را خدمت همه مردم ایران تبریک می گویم؛ اگرچه امسال نوروز برای همه ما شرایط سخت تری داشته و با توجه به شیوع کرونا هیچ کدام به اندازه قبل خوشحال نیستیم. امیدوارم این ویروس هرچه سریع تر سایه اش را از سر کشور عزیزمان بردارد و بتوانیم با آسایش زندگی مان را ادامه دهیم.

**قضاوت دربی با بازی های دیگر فرق دارد

دربی پایتخت یک مسابقه متفاوت در فوتبال ایران است و توجهات به آن طبیعتا بسیار بالا است.شاید اشتباهات یک داور هم در بازی های دیگر آنقدر به چشم نیاید اما در دربی یک سوت کوچک هم مورد توجه است. در نتیجه فشار روانی زیادی روی داور وجود دارد و اینکه بخواهیم بگوییم قضاوت دربی هم مثل بازی های دیگر است، درست نیست.

**وقتی داور چهارم بودم، توانایی سوت زدن دربی را می دیدم

من اولین بار به عنوان داور چهارم در دربی پایتخت حضور یافتم. آنروز که داور چهارم بودم و آقای فغانی داور وسط بود، مدام فکر می کردم که همین الان می توانم داور وسط باشم و بازی را سوت بزنم. فکر می کردم می توانم بازی را مدیریت کنم. البته این تجربه به من بسیار کمک کرد و بعدها قضاوت بهتری در دربی داشتم.

**شادی گل علیپور را من ندیدم، کمکم گفت

در بازی آخری که داور وسط دربی بودم، سعی کردم تا جایی که می توانم بازی را مدیریت کنم و هرچیزی را می بینم به نحو احسن سوت بزنم. در صحنه های 50-50 سعی کردم زیاد سوت نزنم تا زیبایی بازی را نیندازم و بازی یکنواخت نباشد. از طرفی روند قضاوت خودم را هم در پیش گرفتم و فکر می کنم تیم داوری هم عملکرد عالی داشت. روی دو گل کمک داوران بسیار خوب کار کردند و آفساید را نگرفتند. از طرفی شادی گل مهاجم پرسپولیس را هم من در جو بازی خودم به تنهایی نمی توانستم تصمیم بگیرم که کمک داور و داور پشت دروازه دیدند و به من گفتند و به او اخطار دادم. فکر می کنم تیم داوری در دربی آخر خوب کار کرد و انتظارات برآورده شد.

**همه داوران دوست دارند دربی را قضاوت کنند

تا زمانی که شما دربی تهران را قضاوت نکردید، همیشه دوست دارید این بازی را سوت بزنید. مثل بازیکنان فوتبال که قبل از دربی همه کار می کنند تا مصدوم یا محروم نشوند و در این بازی به میدان بروند. فکر می کنم این حساسیت نزد داوران هم وجود دارد و کمتر داوری وجود دارد که حداقل یک بار هم که شده دوست نداشته باشد دربی را سوت بزند. مادربازی های تیم های بزرگ فوتبال سوت می زنیم، اما دربی تجربه متفاوتی است و همه داوران علاقه مند هستند این بازی را سوت بزنند.

**یک کارشناس خلاف نظرت باشد، کار تمام است

جو داوری در دربی متفاوت است. به هر حال ممکن است صحنه هایی پیش بیاید. شما می بینید که برای دربی 10 کارشناس داوری نظر می دهند و کافی است یک نفر نظرش خلاف نظر داور باشد. آن وقت همه به آن استناد می کنند و مسائل بعدی را پیش می آورد. از طرفی تجربه حضور در دربی به همه داوران کمک زیادی می کند. من خودم اولین باری که داور چهارم بودم، هفته بعد بازی پرسپولیس و سپاهان را سوت زدم و تجربه دربی خیلی به قضاوت بعدی ام کمک کرد.

 **بازهم دوست دارم در دربی قضاوت کنم

نمی خواهم دروغ بگویم؛ واقعا دوست دارم بازهم دربی را سوت بزنم. چون خودم توانستم تا جایی که می شد این بازی را مدیریت کنم. انشاالله اگر کرونا اجازه دهد و عمری داشته باشد، علاقه مندم دربی را بار دیگر سوت بزنم.

**حواشی بعد از دربی برای داور طبیعی است

طبیعی است بعد از قضاوت این مسابقه حواشی برای داور پیش بیاید. طرفداران تیمی که نتیجه را از دست می دهند می خواهند از چشم داور ببینند و شاید اگر من هم طرفدار فوتبال بودم این تصور را می کردم. بعد از دربی اما خیلی از پیام های ناشناس را نخواندم و سعی کردم این مسائل روی ذهنیتم تاثیر نگذارد. شما می دانید در کشورهای صاحب فوتبال هم این مسائل وجود دارد. به طور کلی هم تا زمانی که فوتبال توسط انسان قضاوت می شود، اشتباه هم خواهد بود و برداشت تماشاچی نیز به تبع آن می آید.

**فغانی می گفت در استرالیا هم دربی حساس است

من با آقای علیرضا فغانی بعد از آنکه دربی سیدنی را سوت زد، صحبت کردم. او می گفت در استرالیا هم به خاطر حساسیت های موجود و کری بین بازیکنان در داخل زمین شرایط سخت است اما شاید سیستمی که در ایران وجود دارد و بعد از هر بازی به داور فحاشی هایی انجام شود، کمتر است و نمی شود مقایسه کرد.

**توهین ها در همه جای دنیا وجود دارد

موضوعی وجود دارد؛ الان در بحث کرونا شما می بینید که کشورهایی مثل آلمان و ایتالیا هم اوضاع شان از ما بدتر شده است. کشورهای بزرگ همه قرنطینه شده اند و این نشان می دهد که مردم آنها نیز رعایت های بهداشتی نمی کنند. پس نمی توانیم بگوییم ما ایرانی فقط اشتباه می کنیم و در انجام کارها مراعات به خرج نمی دهیم. تماشاچی هم همین است. توهین ها در همه جای دنیا وجود دارد اما شاید در ایران درصدش کمی بیشتر باشد.

**اوایل داوری ام می گفتند فوتبال به درد تو نمی خورد

زمانی که داوری را شروع کردم، دانشجوی پزشکی بودم. در آن مقطع خیلی از نمایندگان و ناظرهایی که حق بزرگی گردنم دارند، از من خواستند از فوتبال فاصله بگیرم. می گفتند در شان شما نیست که در فوتبال باشید. حرفشان این بود که در آینده در مطب نمی توانی به بیماری که فوتبال را دوست دارد، تجویز کنی. شاید هواداری که تا دیروز در استادیوم به داور فحاشی کرده، بخواهد بیمار من باشد و به همین خاطر خیلی ها توصیه کردند که فوتبال را رها کنم اما من این مسائل را قبول کردم و پذیرش آن برایم راحت است.

**مقابل توهین ها، شخصیتم را نشان می دهم

شخصیت من در زمین برای خودش است و کارم در مطبم را نیز دارم. همین که اگر توهینی شود، سرم را پایین بیندازم، شخصیتم مشخص می شود و این رفتارها است که افراد را متمایز می کند. با گذشت زمان البته این موضوع برای بیماران و تماشاچیان فوتبال حل شده است. شاید باورتان نشود اما بعد از بازی ها وقتی به اتاق عمل می روم، سایر پزشکان و پرستاران و کارمندان به شوخی طعنه می زنند و این جو متشنج تر از جوی است که من از مردم عزیز در خیابان و بیمارستان می بینم.

**بعد از دربی بیمارانم مدام درباره بازی صحبت کردند

بعد از همین دربی آخر بسیاری از بیمارانم در مطب با من درباره بازی حرف زدند. هرکس یک چیزی می گفت، یکی می گفت حق تیم مان برد بود، یکی می گفت زودتر سوت را می زدی و … البته توهینی نبود و من هم همیشه با آرامش و لبخند با آنها صحبت کردم. حتی گاهی اوقات آنقدر صحبت ها زیاد می شد که مریض های دیگری دقایق زیادی پشت در معطل می ماندند.

**در یک سالن فوتبال 5 پزشک مبتلا به کرونا شدند

من قبل از آنکه کرونا بیاید هرروز ورزش می کردم اما الان شرایط سخت است. در همدان یک سالن وجود داشت که پزشکان آنجا فوتبال بازی می کردند، 5 پزشک به طور همزمان کرونا گرفتند و فقط به خاطر همین فوتبال بود. الان آن 5 پزشک در قرنطینه هستند. در این شرایط طبیعی است که موافق برگزاری مسابقات فوتبال نیستم. واقعا شرایط سخت است و باید تا پایان کرونا بازی های فوتبال هم لغو شود چون هر برخوردی با یکدیگر می تواند بیماری را منتقل می کند.

**فوتبال ما از کرونا که مهم تر نیست

شما می بینید که رقابت های المپیک هم لغو شده است و یوفا نیز بازی هایش را لغو کرده؛ آیا فوتبال ما از این تورنمنت ها مهم تر است؟ به همین خاطر صلاح نیست بازی های فوتبال فعلا برگزار شود.

**کادر درمان خط اول مبارزه با کرونا هستند

امیدوارم این ویروس هرچه سریع تر از کشور مان برود و جامعه ما دوباره مسیری به سمت نشاط و شوق پیدا کند. جا دارد خسته نباشید جانانه ای به کادر درمان که خط اول مبارزه با کرونا هستند بگویم. آنها که عاشقانه و صادقانه زحمت می کشند و خود را در معرض مریضی قرار دادند تا مردم عزیزمان به آرامش برسند. واقعا دست شان درد نکند و امیدوارم به خاطر این عزیزان هم که شده بیشتر رعایت کنیم و به فکر خودمان باشیم.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *