اسماعیل صفیری یکی از اعضای کمیته داوران بود که حدود یک سال است دیگر با این کمیته همکاری نمی‌کند. این در حالی است که او 30 سال در داوری فوتبال ایران حضور داشته و یکی از داوران باتجربه فوتبال ایران به شمار می‌رود. با او گفت‌وگویی در زمینه مسائل و مشکلات داوری انجام دادیم.
هنوز هم عضو کمیته داوران هستید؟
نه. بیشتر از یک سال است دیگر با این کمیته همکاری نمی‌کنم. شما این مسئله را به حساب گرفتاری‌های شغلی بگذارید.
گرفتاری شغلی یا دلسردی از کمیته داوران؟
به هر حال این تصمیم را گرفتم. ولی داوری ما دچار روزمرگی شده است. هیچ برنامه‌ریزی برای آینده نداریم نه در کوتاه مدت نه در درازمدت. من هم دیگر انگیزه‌ای برای حضور در داوری ندارم.
چرا بی‌انگیزه شده‌اید؟
30 سال در داوری بودم دیگر برایم کافی است. وقتی ایده‌آل‌هایت با حقیقتی که وجود دارد یکسان نیست و فاصله زیاد دارد و نمی‌توان آنها را تغییر داد بهتر است که کنار ماند.
ظاهرا از شرایط کمیته داوران خیلی ناراضی بودید؟
سیاست‌هایی که بر کمیته حاکم بود به نظرات شخصی من نمی‌خورد. وقتی هم نمی‌توانم جایی مثمرثمر باشم ترجیح می‌دهم که بروم. نمی‌خواهم سمبلیک در جایی حضور داشته باشم.حضور باری به هر جهت برای من مفید نیست.
در روز پایانی لیگ و بعد از اتفاقات تبریز هجمه زیادی علیه علیرضا فغانی انجام شد. نظر شما در این مورد چیست؟
حرف‌هایی که علیه فغانی زدن غیر حرفه‌ای بود. فغانی به عنوان یک داور کارش را انجام داد. هر داوری مطابق قانون قضاوت می‌کند. شاید اگر مسابقه نفت و تراکتورسازی با نتیجه 3-2 به نفع تراکتورسازی تمام می‌شد هیچ کسی به اخراج تیموریان توجهی نمی‌کرد. انتقاد از فغانی بعد از اتفاقات تبریز حرفه‌ای نبود و یک کار آماتور بود. من به عنوان یک عضو جامعه داوری این انتقادها را نمی‌پسندم.
راهکار شما برای بهبود شرایط داوری چیست؟
باید جمعی فکر کنیم. منیت‌ها را کنار بگذاریم و همه ما شویم تا داوری پیشرفت کند. داوری در جامعه ما هیچ وقت جدی گرفته نشده است و فقط به خاطر گذران روزگار از داوری استفاده کرده‌ایم.
فهرست