یک روزنامه نگار ورزشی در یادداشتی از دخالت و اظهار نظر غیرکارشناسی برخی نمایندگان مجلس در حوزه کارشناسی داوری فوتبال انتقاد کرد و نوشت ایران جزو معدود کشورهای جهان است که نمایندگان مجلس آن در حوزه داوری فوتبال نظر می دهند.
مهدی زعیم زاده دبیر گروه ورزش روزنامه شرق روز دوشنبه در یادداشتی در این روزنامه چنین نوشت: ایران از معدود کشورهایی است که در آن نمایندگان مجلس، کارشناسی داوری فوتبال هم انجام میدهند. این موضوع، البته اتفاق تازهای بهشمار نمیرود؛ اگر اظهارِ نظرهای ورزشی نمایندگان مجلس را در سالهای اخیر مرور کنیم، خواهیم دید در بسیاری موارد، اظهارِ نظرها احساسی و منطقهای بوده است. در همین غائله بازی تراکتورسازی-نفت، این موضوع بار دیگر دیده شد؛ بیشتر نمایندگان آذریزبان در مقام دفاع از تیم محبوب منطقهشان صحبتهایی به زبان آوردند که گفتن آن دور از وظیفه یک نماینده مجلس است. آیا یک نماینده باید بیاید و در صحن مجلس، کارشناسی داوری کند و درباره اخراج آندرانیک تیموریان نظر دهد؟ حمله کلامی به داور بازی و مطالبه برکناری وزیر ورزش بهدلیل قضاوتِ ظاهرا بهنظر تبریزیها جانبدارانه داور، بارها دیده شد، البته پیگیری مطالبه موکلان، اقدام بسیار پسندیدهای است و ورود نمایندگان آذریزبان به ماجرای هفته پایانی لیگ بجا بود، اما همه میدانند موضوعی که این نمایندگان محترم باید پیگیری آن را برعهده میگرفتند، همان دروغ شگفتانگیز دقایق پایانی بود، نه کارشناسی داوری. هماکنون مشاهده میشود مجادلهای لفظی بین نمایندگان استان اصفهان و نمایندگان آذریزبان ایجاد شده است. در گذشته هم بارها چنین موضعگیریهایی در بهارستان دیده شده بود.
از حمایت از تراکتورسازی و علی دایی گرفته تا «جرزنی» سرِ سقوط یک تیم شهرستانی یا لیگبرتریکردن تیمی دیگر. انتقال تیمهای تهرانی به شهرستانها هم عرصه دیگری بود که در این سالها ردِ پای مجلسیها در آن بهوضوح دیده شده است. معمولا هم در این مواقع شائبه رأیجمعکردن برای انتخابات بعدی بهواسطه این فعالیتهای منطقهای و احساسی، پُررنگ میشود. این موارد نشان میدهد در همین فوتبال، که بیشتر از سایر رشتهها به آن توجه میشود و بهنوعی ویترین ورزش بهشمار میرود، بیش از اینکه به موضوعهای کلان و اثرگذار، مثل خصوصیسازی و حق پخش تلویزیونی توجه شود، جزئیات کماهمیت در کانون توجه قرار گرفتهاند. فراموش نشود باری پس از برخورد فیزیکی علی دایی و شیث رضایی (بازیکنان سایپا و پرسپولیس) و محرومیت چهارجلسهای دایی، فشار نمایندگان آذریزبان موجب شد این محرومیت به یک جلسه کاهش پیدا کند. در جریان بحث رأیاعتمادگرفتن وزیر ورزش و جوانان هم، که به راند چهارم کشیده شد، برداشت بسیاری از کارشناسان این بود که ورزش اولویت خانه ملت نیست. سرانجام مشخص نشد نگاه نمایندگان به ورزش چگونه است و چرا آنها به سه نامزد اولی رأیاعتماد ندادند؟ در آنروزها تحلیلها این بود که ورزش فدای سیاست شده است. بههرحال، اگر قرار باشد تحولی بنیادی در ورزش رخ دهد، مجلس میتواند بیشترین نقش را ایفا کند و برای همیشه نگاه منطقهای، غیرکلان و مردمپسندانه به آن را کنار بگذارد.