انتشار حکم پرونده چنجال داوری از سوی کمیته انضباطی فدراسیون فوتبال ابهامات فراوانی را به دنبال داشت به شکلی که تعداد قابل توجهی از حقوقدانان حکم صادره را دارای ایرادهای فراوانی ندانستند و تاکید کردند این حکم نمی‌تواند مبنای قانونی درستی داشته باشد.
در این حکم مسوولان کمیته انضباطی تخلف محسن قهرمانی را محرز دانستند اما در اوج ناباوری وی را به مدت 8 ماه از حضور در میادین رسمی محروم کردند اما افراد دیگری که نقش کمتری در این ماجرا داشتند را به محرومیت های سنگین‌تری محکوم کردند. مطلبی که در هیچ یک از خطوط حکم صادره به آن اشاره نشده است اینست که چرا با وجود محرز شدن تخلف محسن قهرمانی در موضوع دریافت وجه نقد وی توانسته با محرومیتی کوتاه رو به رو شود اما کسی که پول را به حساب وی انتقال داده است با محرومیتی 2 ساله رو به رو شده است!
مسوولان کمیته انضباطی در حکم خود به بروز تخلف از سوی محسن قهرمانی اشاره کرده اند اما به درستی با تخلف صورت گرفته برخورد نکردند به همین دلیل این سوال برای افکارعمومی به وجود می آید که چگونه داوری که مرتکب تخلف شده است با چنین محرومیتی اندک رو به رو شده است.
از نگاه کارشناسان و صاحبنظران چیزی که با یک بار قرائت حکم کمیته انضباطی به نظرم می‌رسد، این است که یا تخلفی شده یا نه! اگر گرفته که حکم کمیته انضباطی هم این را نشان می‌دهد. چرا اینقدر مماشات با متخلف اصلی صورت گرفته شده است!
آیا هشت ماه محرومیت برای داور متخلف کم نیست؟ یعنی قرار است داوری که رشوه گرفته، سال آینده هم در فوتبال ما سوت بزند؟ اگر چنین اتفاقی در لیگ‌های آلمان و اسپانیا و انگلستان رخ می‌داد، برای آن هم حکمی با این کیفیت صادر می‌کردند؟ مگر جز اینست که فوتبال پاک با حضور افرادی سالم و پاک معنا می گیرد پس چرا فردی که متخلف است و از گروهی پول دریافت کرده می تواند با محرومیتی 8 ماهه مجددا به فوتبال و دنیای قضاوت بازگردد.
اما ابهامات در حکم صادره همین جا به اتمام نمی‌رسد، در حکم مذکور آمده است علی دایی که از رفتارهای خلاف قانون برخی عوامل وقت باشگاه راه آهن مطلع شده لکن علیرغم برخورد شخصی و مخالفت با موضوع، مطابق تاکید قانونی مقررات اخلاقی فیفا، آنرا به موقع به اطلاع مراجع ذی صلاح قانونی نرسانده است قصور نموده و به استناد بند 1 ماده 21 و شق الف ماده 6 قانون اخلاق فیفا مصوب سال 2012 میلادی به ایشان تذکر داده می شودکه از این پس به تکالیف قانونی خود عمل کند.
در این که کمیته انضباطی صلاح دانسته در این مقطع که علی دایی به عنوان یکی از منتقدان سرسخت فدراسیون فوتبال شناخته می‌شود با وی کمی مدارا کند تردیدی نیست اما بد نیست دوستان به اتفاقات مشابه در دنیای فوتبال رجوع کنند تا واقعیت را به درستی درک کنند. بر اساس قانون فدراسیون جهانی فوتبال هر کسی از اتفاقی غیر قانونی در مستطیل سبز خبردار باشد اما آن مساله را پنهان کند مرتکب تخلف شده است و بر اساس قانون وی از حضور در فوتبال به صورت مادام العمر محروم خواهد شد به عنوان مثال در جریان بازی میان اف‌سی بازل و زسکا به داور بازی پیشنهاد رشوه داده شد که داور نپذیرفت.
یوفا داور آن بازی را به دلیل عدم اطلاع رسانی این تخلف مادام‌العمر محکوم کرد! تنها به این دلیل که تخلف را گزارش نکرده بود. در واقع گزارش این تخلفات از این جهت اهمیت دارد که موجب برخورد با متخلفان می‌شود و به این ترتیب، متخلفان دیگر جرأت تکرار این خطا را ندارند. حال جای سوال اینجاست که کمیته محترم انضباطی چگونه ب این ترتیب از کنار تخلف علی دایی عبور می کند و با یک تذکر کتبی همه چیز را ختم به خیر می کند.
اما نکته دیگری که ابهامات فراوانی را درباره این حکم به وجود می آورد اظهارات متناقض مسوولان فدراسیون فوتبال در ماه ها و هفته های اخیر است، افکارعمومی به خوبی به یاد دارند که مسوولان موقت کمیته اخلاق و اعضای کمیته داوران به دفعات طی ماه های اخیر اعلام کردند که محسن قهرمانی مرتکب تخلفی نشده است و هیچ سند و مدرکی دال بر تخلف وی در دست نیست حال چگونه و به یک باره سند تخلف این فرد به دست می آید؟
با وجود ابهامات متعدد در حکم صادره رئیس کمیته انضباطی این حکم را دارای وجاهت لازم می داند و تاکید می کند حکم مذکور با استناد به مفاد قانونی صادر شده اما وقتی این حکم را با موارد مشابه خارجی مقایسه می کنیم در می یابیم که اختلافات زیادی میان این حکم با موارد غیر ایرانی وجود دارد از این رو باید به افکارعمومی حق داد که به راحتی این حکم را نپذیرند و ایرادهای وارده به آن را بی شمار بدانند و خواستار رسیدگی جامع تر به تخلفات صورت گرفته از سوی متخلفان باشند تا شاید فوتبال ایران به معنای واقعی پاک شود.