داور سنندجی فوتبال ساحلی بانوان با بیان تاثیرات مثبت این حرفه در زندگی شخصی انسان، می‌گوید: بزرگترین درس قضاوت فوتبال رعایت عدل و انصاف در زندگی است.
به گزارش سایت داوران ایران و و به نقل از خبرگزاری فارس از سنندج، زهرا شیخ‌احمدی متولد سال 1356 در شهرستان سنندج و دارای مدرک تحصیلی دیپلم است. وی قضاوت فوتبال را از سن 18 سالگی شروع می‌کند و در ابتدا قصد داشت به مربی‌گری بپردازد اما به دلیل سن کم به سمت داوری روی می‌آورد.
شیخ‌احمدی پس از مدتی شرکت در کلاس‌های داوری فوتبال رفته رفته به این حرفه علاقه پیدا می‌کند و تا کنون که قریب به 17 سال از ورودش به این عرصه می‌گذرد، می‌گوید: با وجود ناملایمات فراوان در طول این سال‌ها نمی‌توانم فوتبال را کنار بگذارم.
وی که کار قضاوت را از فوتسال شروع کرده است در همان اوان جوانی موفق به اخذ مدرک درجه 3 داوری می‌شود، سپس در سال 85 مدرک درجه 2 خود را کسب و سرانجام پس از فعل و انفعالات زیاد به سمت فوتبال ساحلی کشیده شده و راه قضاوت این لیگ را در پیش می‌گیرد.
شیخ‌احمدی از آن سال تاکنون در رقابت‌های لیگ سوت می‌زند ضمن آنکه مدرک درجه 1 داوری را سال گذشته کسب و قرار است سال 92 در آزمون انتخابی داوران ملی شرکت کند.
داور لیگ برتر ساحلی بانوان معتقد است قضاوت ورزشی حس غرور و برتری را در وی برنمی‌انگیزاند بلکه رعایت انصاف و عدالت مهم‌ترین آموزه فوتبال برای وی بوده است.
شیخ‌احمدی در مصاحبه با خبرنگار ورزشی فارس در سنندج از مشکلات داوری فوتبال ساحلی، حسرت‌های فوتبالی خود، ویژگی‌های یک داور موفق و موارد دیگر به گفت و گو پرداخته است.
فارس: خانم شیخ‌احمدی به عنوان سوال نخست برای ما بگوئید داوری را از چه سنی و به چه صورت شروع کردید؟
از سن 18 سالگی. از دوران دبیرستان علاقه خاصی به ورزش داشتم و در رشته‌های آمادگی جسمانی و کوهنوردی فعالیت می‌کردم. اما فوتبال را در کوچه و همراه با برادرهایم بازی می‌کردم. پس از اینکه سنم بالاتر رفت تصمیم به مربی‌گری گرفتم اما به دلیل اینکه سنم کم بود مرا برای کلاس‌های مربی‌گری نپذیرفتند و به ناچار راه داوری فوتبال را در پیش گرفتم.
فارس: پس از ان چگونه داوری را ادامه دادید؟
بعد از اینکه کلاس‌های داوری را شروع کردم همزمان به همراه چند نفر از خانم‌های دیگر تیم فوتسال تشکیل داده و در آن به مربی‌گری پرداختم. ضمن اینکه من نخستین داور فوتبال بانوان در استان کردستان بودم.
فارس: در ان تیم بازی هم می‌کردید؟
بله. به صورت همزمان مربی-بازیکن بودم. 2 سال پس از گذراندن کلاس‌های داوری مسابقات قهرمانی کشور فوتسال خانم‌ها هم آغاز شد و ما در آن شرکت کردیم.
فارس: نتیجه‌ای هم گرفتید؟
در بین 24 تیم رتبه دوازدهم را کسب کردیم ک با توجه به امکانات و ظرفیت‌های ان زمان نتیجه بدی نبود. البته بعد از آن به تدریج فوتبال را به عنوان بازیکن کنار گذاشتم اما همچنان به کار مربی‌گری می‌پرداختم.
فارس: در زمینه داوری چه دوره‌هایی را گذراندید؟
بعد از اخذ مدرک درجه 3 داوری به دلیل اینکه مسابقات بسیار کمی برگزار می‌شد قضاوت‌های چندانی انجام نمی‌دادم و به همین خاطر در سال 83 موفق به کسب مدرک درجه 2 داوری فوتبال شدم.
به تدریج در رقابت‌های بیشتری سوت زدم تا اینکه ازدواج کردم و این مسئله وقفه‌ای در قضاوت‌های من پیش‌آورد. در نهایت در سال 90 موفق به اخذ مدرک درجه 1 داوری شدم.
فارس: چه زمانی قرار است به عنوان داور ملی معرفی شوید؟
در سال 92. از سال 87 اولین دوره کلاس داوری فوتبال ساحلی برگزار و در آن شرکت کردم. چون تصمیم قطعی خودم را برای قضاوت و داوری فوتبال گرفته بودم.
فارس: اما چرا فوتبال ساحلی؟ با توجه به اینکه در استان ما زمین ساحلی وجود ندارد چرا به سراغ داوری فوتبال چمن نرفتید؟
در سال 85 من هنوز مدرک درجه 1 داوری را نگرفته بودم و آن زمان فدراسیون تصمیم داشت داوران درجه 1 را برای قضاوت فوتبال چمنی انتخاب کند، من هم باید از بین فوتسال و فوتبال ساحلی یکی را انتخاب می‌کردم و در نهایت فوتبال ساحلی را انتخاب کردم و احساس کردم در این بخش می‌توانم خودم را ثابت کنم.
فارس: یکی از دلایلش این نبود که احساس کردید در قضاوت فوتبال ساحلی خانم‌ها چندان رقیب جدی در استان ندارید؟
بله این هم موثر بود. جالب است بگویم در این سن و سال که برای تست داوری امسال شرکت کردم با وجود داوران جوانتر رکورد زدم، ضمن آنکه قبل از انجام تست در کلاس‌هایی که برای داوران برگزار می‌شود رتبه اول را کسب کردم.
فارس: به جز قضیه نوع زمین فوتبال ساحلی چه تفاوتی با فوتبال چمنی دارد؟
کلا رشته‌ای مجزا از فوتبال است و قوانین خاص خود را دارد.
فارس: تا به حال پیش‌آمده مسابقه‌ای به دلیل سوت‌های شما به جنجال کشیده شود؟
در سطح استان بوده است. من همواره تلاش میکنم قضاوت عادلانه‌ای داشته باشم چونکه برای من هیچ کدام از تیم‌ها با هم فرقی ندارند. البته شاید عجیب باشد اما گاهی اوقات در برخی مسابقات به ما می‌گویند تیمی که چند گل عقب است را بازنده اعلام کن و بازی را پایان بده که واقعا جای تاسف دارد.
فارس: بیشتر منظورم از جنجال این است که آیا کار در حد اعتراض باقی مانده یا به جاهای باریک مانند اهانت به داور کشیده شده است؟
یکبار در مسابقات استانی سقز من به عنوان ناظر انتخاب شده بودم و این اتفاق و جنجال برای داوران پیش آمد. البته زیاد نمی‌خواهم این مسائل را باز کنم چون حاشیه درست می‌شود. فقط این را بگویم که باید برای داوران جوانتر جا باز شود.
فارس: قضاوت کردن به یک داور حس غرور و برتری نمی‌دهد؟
به هیچ وجه. داور هم جزئی از یک بازی فوتبال و وابسته به وجود تیم‌های فوتبال است.
فارس: در زندگی شخصی چطور؟
حقیقت این است که تلاش میکنم وجه عدالت فوتبال را در زندگیم پررنگ‌تر کنم. چرا که رعایت انصاف مهم‌ترین درسی است که از فوتبال آموخته‌ام.
فارس: چگونه بین زندگی خانوادگی و قضاوت فوتبال تعادل برقرار می‌کنید تا هیچ کدام آسیب نبیند؟
معیار من در زندگی این بود که همسرم حتما ورزشی باشد، به این دلیل که من در زندگی مجردی بسیار به ورزش می‌پرداختم و فکر می‌کردم شاید هر مردی این قضیه را قبول نکند.
خوش‌بختانه همسر من خودش ورزشی است و به همین دلیل به راحتی می‌تواند مرا درک کند. وی حمایت‌های زیادی از من انجام می‌دهد حتی گاهی اوقات درآمدهای زندگی مشترک را در اختیار من می‌گذارد تا به علاقه‌ام که فوتبال است بپردازم.
حتی به مسابقات هم که می‌روم او از فرزندم نگهداری می‌کند. البته این قضیه دو طرفه است و من هم تلاش میکنم این شرایط را متقابلا برای وی مهیا کنم.
فارس: 3 اولویت اول مشکلات داوری فوتبال ساحلی خانم‌ها از نظر شما چیست؟
اول اینکه تعداد تیم‌ها کم است و به تبع آن تعداد قضاوت‌ها کم می‌شود. دومین مسئله عدم توجه کافی هیئت‌ها است و مطلب سوم نبود زمین فوتبال ساحلی است.
چون در شهر سنندج هم ساحل مصنوعی نداریم تا هم ما تمرین و خودمان را اماده کنیم و هم تیم استان تشکیل شود.
فارس: بزرگترین حسرت شما در زندگی ورزشیتان چیست؟
اینکه هر کسی در جایگاه خودش نیست.
فارس: فکر می‌کنید به جایگاه واقعی خودتان در فوتبال رسیده‌اید؟
من تلاش خودم را کرده‌ام. اما به ان اندازه که تلاش میکنم شاید اگر در یک استان بزرگتر بودم الان از لحاظ مالی و موقعیتی وضعیت بهتری داشتم.
فارس: ویژگی‌های یک داور موفق چیست؟
یک داور هر قدر مسابقات بیشتری را سوت بزند موفقتر خواهد بود. در شرایط مسابقه قرار گرفتن مهم‌ترین شاخصه برای پیشرفت یک داور است.
فارس: کار کدامیک از داوران کشور را قبول دارید؟
آقایان فعانی و ترکی.
فارس: در خارج از کشور چطور؟
قضاوت‌های کولینا را تا زمانی که فعال بود دنبال می‌کردم و بسیار می‌پسندیدم.
فارس: به عنوان سوال؛ آخر اگر فرزندتان بخواهد وارد عرصه فوتبال شود او را حمایت می‌کنید؟
ترجیح می‌دهم در حد قهرمانی کار نکند، مگر اینکه خودش علاقه‌مندی زیادی داشته باشد. علتش هم این است که من و همسرم در راه ورزش آسیب‌ها و بی‌مهری‌های زیادی دیده‌ایم. در زمینه داوری هم اگر بخواهد ورود کند موضعم همین است.
==============
مصاحبه از: کیوان قاسمی
==============