سامانه رسمی فدراسیون فوتبال میانگین نمرات داوران و کمک داوران لیگ برترکه از نمرات داده شده توسط ناظران داوری استخراج شده است را هفته گذشته را هفته گذشته منتشر کرد.
در گروه داوران سعید مظفری‌زاده با معدل 80/8 در 18 بازی در صدر لیست داوران و قاسم واحدی با معدل 93/7 در 6 بازی در رده آخر لیست قرار دارند.
در بین کمک داوران نیز حسن کامرانی‌‌فر با معدل 02/9 در 17 بازی و محمدرضا امینی با معدل 66/8 در 17 بازی در رده اول و آخر لیست قرار گرفته‌اند.
اگر خوش‌بین باشیم و نمرات داده شده توسط ناظران را منطبق با استانداردهای ناظری فیفا بدانیم نتیجه می‌گیریم در زمینه داوری همه قضاوتها در سطح خیلی خوب یا حداقل در سطح خوب بوده است این امر در گروه کمک داوران به مراتب بهتر بوده و همه کمک داوری‌ها را می‌شود در رده خیلی خوب ارزیابی کرد.
آنچه در این رابطه ذهن من را مشغول کرده است سوالی می‌باشد که شاید در ذهن خیلی دیگر از دست‌اندرکاران امر داوری به طور اخص و کل جامعه فوتبال به طور عام وجود دارد.
سوال این است؛ آیا این نمرات با نمره‌هایی که بازیکنان، مربیان، سرپرستان، تماشاگران، اصحاب رسانه، کارشناسان داوری و علاقه‌مندانی که از تلویزیون شاهد مسابقات لیگ برتر بوده‌اند و به عینه اشتباهات داوران و کمک داوران را مشاهده کرده‌اند و به قاضیان میدان‌ها داده‌اند هم خوانی دارد یا نه؟!
من به عنوان فردی که از سال 1347 به طور رسمی در داوری فوتبال کشور فعالیت داشته ام و در 3 فدراسیون فوتبال به ریاست تیمسار نوآموز، مهندس سید محمدصفی‌زاده و دکتر دادکان، رئیس کمیته داوران فوتبال کشور بوده ام، نظری خلاف اعتقاد و نمرات ناظران مسابقات لیگ داشته و دارم. ضمنا با اطلاعی که از جو حاکم بر جامعه فوتبال در این باب دارم اذعان می‌کنم نظر اکثریت جامعه فوتبال نیز با عقیده و نظر من همخوانی دارد.
دغدغه من از نتیجه‌گیری بدست آمده خیلی مهم نیست اما اگر این نمرات و معدل ها به داوران، کمک داوران و اعضای کمیته داوران این گونه القا کند که کار آنها و قضاوتشان خیلی خوب و یا حداقل در سطح خوب بوده است با فریب بزرگی مواجه خواهیم بود که هیچ کمکی به پیشرفت امر داوری نمی‌کند، شاید بعضی‌ها کمیته داوران را در این بد نمره دادن ناظران مقصر بدانند اما برخلاف آنها من معتقدم مسئول کمیته داوران نه تنها در این موضوع دخیل نیست بلکه آگاه‌تر و هوشیارتر از آن است که به این نمرات دل خوش کند. او خوب می‌داند که این نمرات حقیقی نیستند و پیش از آنکه فنی و واقعی باشند ریشه در علایق شخصی ناظران، کم‌اطلاعی آنان از نحوه نمره دادن استاندارد به روش توصیه شده از سوی مدرسان بزرگ داوری دنیا و … دارد و لذا باید گفت تصمیم کمیته داوران از انتشار رسانه‌ای این 2 لیست صرفا بعد تبلیغی آن بوده است.
برای جلوگیری از تبعات و اثرات سوء این نمرات غلط در داوری‌های فصل آینده بر کمیته داوران است که به طریق مقتضی یکبار دیگر به ناظرانش تفهیم کند که کمیته داوران خواهان نظارتی دقیق، حقیقی و منطبق با استانداردهای روز فیفاست که نتیجه‌اش نمراتی هرچند کمتر اما واقعی‌تر است.
اگر کمیته داوران اعلام کند که زیاد یا کم بودن نمرات هیچ فرصت شغلی را به ناظران نمی‌دهد و یا از آنان سلب نمی‌کند، کمک بزرگی خواهد کرد به خودش در راستای شناخت واقعی توانایی‌های قاضیان میادین فوتبال.
امید است در لیگ برتر آتی نمراتی را که کمیته داوران بر اساس نظرات ناظران اعلام می‌کند منطبق با نمراتی باشد که اعضای جامعه فوتبال کشور در ضمیر خود به داوران و کمک داوران داده‌اند و این یعنی رضایت عمومی از جامعه داوری فوتبال.
پیشاپیش به واسطه خدشه‌ای که به نظر پیشکسوتان امر داوری که امروز در لباس ناظری خدمت می‌کنند وارد کرده‌ام از آن سروران و بزرگواران پوزش می‌طلبم.
فهرست