محمد جواد تقی پور: با تصمیم خودم از قضاوت کناره گیری کردم

در حالیکه کمک داور بین المللی ارزشمند مشهد در دیدار پرسپولیس و سپاهان با دنیای داوری خداحافظی کرد،با ایشان به گفتگو نشستیم.

از لحظات و احساستون در آخرین قضاوت رسمی خودتون بگویید.

قطعا خداحافظی با کاری که به آن عشق می ورزی،دشوار است.اما چون هدفهای بزرگتری را در داوری دنبال می کنم،توانسته ام این موضوع را برای خودم حل کنم.در طی دیدار پرسپولیس و سپاهان سعی کردم با بالاترین تمرکز به قضاوت بپردازم تا آخرین بازی با خاطره تلخی همراه نشود که به لطف خدا چنین شد.اکنون نیز بعد از چند روز از آخرین قضاوت به هدف های بزرگتر فکر میکنم که باید با همان تلاش و جدیت در طول دوران داوری،از این بعد ظاهر شد تا بتوانم در ادامه نیز به موفقیت دست پیدا کنم.

-از دوران حضور خود به عنوان کمک داور بین المللی بفرمایید.

از سال 1999 تا پایان 2008 به مدت 10 سال در لیست فیفا حضور داشتم و در بازیهای مختلفی قضاوت داشتم.قطعا به آن هدفی که در عرصه بین المللی داشتم،نرسیدم و گفتن دلایل آن هم دیگر فایده ای ندارد.

-شرایط فعلی داوری ایران و شرایط کمیته داوران فعلی فدراسیون فوتبال و آقای عنایت را چطور ارزیابی میکنید؟

دوران مسئولیت آقای عنایت،دوران خوب داوری کشور ما محسوب میشود.آقای عنایت در طی این مدت سعی و تلاش زیادی را متحمل شده اند و داوران جوانی که کم کم با تجربه می شوند وارد چرخه داوری ما شده اند.بعد از 15 سال با تلاش و اصرار آقای عنایت بود که قضاوت دیدار داربی تهران به خود داوران ایرانی سپرده شد و سه بازی اخیر به بهترین نحو قضاوت شده است.10 سال پیش آقای فارغ بوزو،مسئول کمیته داوران AFC گفت که داوران ایرانی باید بتوانند حساس ترین بازی داخل کشور را قضاوت کنند تا به آنها اعتماد شود و آقای عنایت این اعتبار را برای داوران ما ایجاد کرد.همچنین ایشان مدرس و ناظر مورد تایید فیفا و AFC هستند و چنین مهره هایی در داوری کشور کم داریم که باید به آنها بها داده شود.حالا شاید یکسری افراد که اکنون منافع آنها در داوری کمتر شده است،حرفهایی بزنند که قطعا از ارزش خاصی برخوردار نیست.

-آیا شخصا تصمیم به خداحافظی از داوری گرفتید؟

قطعا تصمیم خودم بود.بعد قضاوت در بازی اول داربی تهران این فصل لیگ برتر به آقای عنایت تصمیم خود را اعلام کردم  که ایشان موافق نبودند.بعد از قضاوت در دومین بازی داربی تهران این فصل نیز مجددا تصمیم خود را اعلام کردم که باز هم موافقت نشد تا اینکه در آخرین هفته لیگ برتر امسال با دنیای قضاوت خداحافظی کردم.در طی این سالها هیچ وقت به لحاظ تست های داوری با مشکل مواجه نبودم و همین الان هم میتوانم تست های داوری فدراسیون فوتبال را طی کنم.اما اعتقادم اینست که باید در لحظاتی که عزت و احترام وجود دارد،میدان را برای جوانان باز کنیم.

-در مورد بحثها و شایعات اخیر پیرامون داوری کشور چه نظری دارید؟

من هم از طریق رسانه در جریان قرار گرفتم و متاسفم که یک نفر از خانواده داوری به این مسائل دامن زده است.قطعا سالم ترین قشر فوتبال ایران،داوران هستند.چندین سال است که تکلیف تیمهای صعود و سقوط کننده در لیگ برتر و دسته اول کشور تا آخرین لحظات و توسط خود تیمها رقم می خورد و این سلامت داوران ما را اثبات میکند.متاسفانه یکسری هستند که با افکار خاص،دنبال منافع خاص هستند که امیدوارم اصلاح شوند.

-برنامه بعد از بازنشستگی شما؟

حدودا 12 سال است که به عنوان مدرس کلاسهای داوری نیز فعالیت میکنم.سال گذشته به عنوان تنها داور فعال در کلاس مدرسان و ناظران فیفا در تهران حاضر بودم.قطعا برنامه هایی دارم که بتوانم تجربیات چندین ساله را در اختیار داوران جوان قرار دهم.

-کدام بازی به دل شما نچسبیده است؟

شاید بتوانم به بازی شموشک و پرسپولیس در نوشهر اشاره کنم که در نیمه دوم سقف جایگاه استادیوم فرو ریخت و متاسفانه عزیزانی جان خود را از دست دادند که خاطره تلخی بود.

-شرایط فعلی داوری مشهد؟

داوری مشهد قطب اصلی داوری ایران محسوب می شود.بهترین داوران و کمک داوران در سطح بین المللی از مشهد هستند و جوانان مشهد نیز با توجه به این موضوع با انگیزه مضاعف به کار خود ادامه می دهند.

-سختی های داوری؟

به طور کلی حدودا 25 سال و در بالاترین سطح لیگ ایران حدودا 17 سال هست که قضاوت کردم.سختی ها و ناملایمات زیادی دیدم.جوانی خود را در این راه گذاشتم و اکنون از اینکه در مسیری سالم عمر خود را گذاشته ام،رضایت دارم.از برخورد مردم و دوستان احساس میکنم که فردی مفید در جامعه بوده ام و خداوند را شاکرم.

-در مورد حضور آقای کامرانی فر در جام جهانی چه نظری دارید؟

با حضور ایشان موقعیت و اعتبار بالایی برای داوری ما به وجود آمده است.در این جام جهانی و با عدم حضور تیم ایران،آقای کامرانی فر نام ایران را زنده میکنند و ارزش خاصی به جامعه داوری و فوتبال ما میبخشند که آرزوی سربلندی برای ایشان دارم.

-توصیه به جوانان؟

مهمترین اصل تلاش و مقاومت در برابر سختی ها است.شاید یکسری نفرات باشند که مانع پیشرفت جوانان هستند،اما دلسرد نشوند و تلاش داشته باشند.

-صحبت آخر؟

از سایت شما که حامی جامعه داوری است، کمال تشکر را دارم. در طی این مدت یار و یاور داوری بوده اید و حتی فدارسیون فوتبال نیز بر روی این موضوع اشراف دارد که مایه مباهات است.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *